মুখ্য পৃষ্ঠা
06/04/2516:06
•মোৰ ফাগুন আছেহি আহি ৰৈ...•
ৰাতি দুই বাজিল | টোপনি অহা নাই |বাহিৰত ফৰিংফুটা জোনাক |খিৰিকী খন খুলি দিলো |জোনাক এমুঠি সোমাই আহি মোৰ ভাড়াতীয়া লেতেৰা কোঠাটো পোহৰাই তুলিলে |অনিচ্ছা স্বত্বেও চিগাৰেট এটা জ্বলাই ৰুমটোত প্ৰায়চাৰি কৰিছো |বাৰে বাৰে পকেটৰ পৰা ম'বাইলটো উলিয়াই সময় চাইছো |ৰাতি পুৱাবলৈ আৰু বহুত বাকী |দেউতাৰ অসুখ | চাকৰি কৰাৰ অজুহাত লৈ ঘৰৰ পৰা বহু দূৰত আছোহি |সময় মতে খাবলৈ ,শুবলৈ নাপাওঁ |অফিচৰ পৰা আহিয়ে সদায়েই মালৈ ফোন কৰো | মা দেউতাৰ ভাল বেয়া খবৰ লওঁ | ঘৰৰ একমাত্ৰ সন্তান । সদায় ফোন নকৰিলে মাৰ চিন্তা হয় । যোৱাকালি অফিচৰ পৰা আহিয়ে মালৈ ফোন কৰোতে ক'লে হঠাতে দেউতাৰ গাটো বেয়া |জ্বৰ |মই যিমান পাৰো সোনকালে যাব লাগে । ভাত খোৱা নহ'ল চিন্তাত । বাৰে বাৰে মনলৈ এটা কথাই আহি আছে কি হ'ব পাৰে হঠাতে দেউতাৰ ? বয়সে কোঙা কৰা নাই এতিয়াও দেউতাক । অভাৱ বুলিবলৈও বিশেষ একো নাই । মা দেউতাৰ সুখৰ বাবেই দৰমহাৰ সকলো টকা খৰচ কৰো । বিয়া পতাৰ বয়স হৈছে যদিও নিজৰ বাবে একোয়েই চিন্তা কৰা নাই এতিয়াওঁ । মা দেউতাৰ সুখেই মোৰ সুখ ।
চিন্তা বেছিকৈ বাঢ়ি গৈছে । কি হ'ব পাৰে দেউতাৰ ? পেটত ভোক ,চকুত টোপনি |অথচ শুব পৰা নাই |হাতৰ জ্বলন্ত চিগাৰেটটো অন্তিম বাৰ পান কৰি চুক এটালৈ দলিয়াই দিলো |মালৈ আকৌ ফোন লগালো | ফোন ৰিচিভ কৰাৰ লগে লগে উন্মাদৰ দৰেই চিঞঁৰী সুধিলো "দেউতাৰ অৱস্থা এতিয়া কেনে মা ?"
উত্তৰলৈ এপলক অপেক্ষা কৰিলো | নাই |কোনো উত্তৰ নাহিল |বুকুখন হঠাতে বিষাই গ'ল |পুনৰ সেই একেই প্ৰশ্ন কৰিলো |সিফালৰ পৰা ভাঁহি আহিল এটা মিহি নাৰী কন্ঠ "অলপ ভাল পাইছে " আছৰিত হ'লো |মা মাতটো মোৰ ওপজা দিনৰে পৰা চিনাকি |এয়াটো মা নহয় |পাগলৰ দৰে চিঞঁৰীলো
-কোন আপুনি ?মা ক'ত আছে ?
- ম..ই... মই তৰালি । জেঠাইদেউ অকলে আছে বাবে গধূলি মোকে মাতিলে ।
- তৰালি ? তুমি আমাৰ ঘৰত ?
- '..........'
- মা ক'ত আছে এতিয়া ?
- জেঠাইদেউ বাহিৰলৈ গৈছে এতিয়া ।
দেউতাৰ অসুখৰ চিন্তাৰ মাজতে মোৰ দুচকুৰ পটাত জিলিকি উঠিল তৰালিৰ মুখ খনি । এখনি মৰম লগা মুখ । তাইৰ হাঁহিটো । তাই হাঁহোতে ডিম্পল পৰা গাল দুখন । বহুত দিন , বহুত বছৰৰ পিছত তাইৰ মাতটো শুনিলো । মই সপোনতো কল্পনা কৰা নাছিলো তাইৰ মাতটো যে আকৌ এবাৰ শুনিবলৈ পাম । আমি দুয়ো একেখন গাৱঁৰে । দুয়ো সৰুৰে পৰা একেলগে ওমলি জামলি ডাঙৰ হ'লো । দুয়ো একেলগে একেখন স্কুলতে নাম লগাই মেট্ৰিকৰ দেওঁনা পাৰ হ'লো । হায়াৰ ছেকেণ্ডাৰিৰ প্ৰথম বৰ্ষৰ নামভৰ্তি কৰা কেইমাহ মান পিচতেই তাইৰ দেউতাকৰ এটি দুৰ্ঘটনাত মৃত্যু হয় আৰু তৰালিক ডিব্ৰুগড়ত থকা তাইৰ মোমাইয়েকে লৈ যায়হি । যোৱাৰ পৰত দুয়ো মাথো উচুপি কান্দিছিলো । হয়টো হেৰুৱাৰ বেদনাত । যোৱাৰ পৰত তৰালিয়ে চকুত চকু থৈ দি গৈছিল পুনৰ লগ পোৱাৰ প্ৰতিশ্ৰুতি । নজনাকৈয়ে হয়টো আমি দুয়ো দুয়োৰে প্ৰেমত পৰিছিলো শৈশৱতে । ল'ৰালিৰ ধেমালিৰ দৰা কইনা খেল খন আজিও মোৰ মনত পৰে । মই দৰা নহ'লে তাই যে অভিমান কৰে । নেখেলো বুলি খঙত আতৰি আহে । মাক আপত্তি দিয়ে । তাইৰ আপত্তি শুনি মায়ে মাথো মিছিকি হাঁহি এটা মাৰি তৰালিক সাৱতী ধৰে । আৰু তাইক মৰম কৰা দেখিলে মোৰ হিংসা দুগুনে বাঢ়িছিল । কি যে আছৰিত আছিল শৈশৱৰ দিনবোৰ !
মোৰ ল'ৰালিৰ খেলাৰ লগৰি , শৈশৱৰ অথবা ন যৌৱনৰ , সপোনৰ লগৰি জনীক এদিন যে হেৰুৱাই পেলাম জন অৰণ্যত কল্পনাও কৰা নাছিলো । তাইৰ অনুপষ্ঠিতিত পঢ়াত মন বঢ়া নাছিল । ভগৱানক মনে মনে প্ৰাৰ্থনা কৰিছিলো , তাই যেন আকৌ উলটি আহে মোৰ কাষলৈ । হয়টো আজি বহু দেৰিকৈ ভগৱানে মোৰ প্ৰাৰ্থনা শুনিলে ।
- "কি হ'ল ? নিমাত হৈ গ'লা যে ? আছৰিত হৈছা নহয় ?
হঠাত ফোনৰ সিফালৰ পৰা ভাঁহি অহা তৰালিৰ কন্ঠ স্বৰত উচপ খাই উঠিলো ।কিমান সময় অতীতৰ জগত খনত নিজকে হেৰুৱাই পেলাইছো ধৰিব নোৱাৰিলো ।নিজকে তৰালিৰ ওচৰত অপৰাধি যেন লাগিল । তায়ো কিজানি আজি সুখী মোৰ দৰে পোৱাৰ সুখত।
-তুমি কেতিয়া আহিলা তৰা ?
-দুদিন হ'ল । চাকৰি কৰি মোক পাহৰি গ'লা ন ? ঘৰলৈ ফোন কৰিলেওঁ মোৰ খবৰ নকৰা ।
তৰালিৰ কন্ঠত অভিমান ।যেন এই অভিমান বহু যুগৰ ।কি বুলি বুজাম আজি তাইক ? আজি সাতটা বছৰে তাইৰ ঠিকনা বিছাৰি হাঁহাকাৰ কৰিলো । অৱশেষত ভাৱিছিলো অতীত পাহৰি কিজানি তাই আনৰ হ'লগৈ । পুনৰ লগ পোৱাৰ প্ৰতিশ্ৰুতি হেৰায় গ'ল চাগৈ পাহৰনিৰ অটল গৰ্ভত । কিন্তু আজি তৰা উভটি আহিছে ওপজা ঠাইলৈ সোঁৱৰণিৰ বাটেৰে । নিজকে বিশ্বাস কৰিব পৰা এইয়া সপোন নে বাস্তৱ ?
- পাহৰা নাই তৰা । ভালনে তোমাৰ ?
- হ'ব হ'ব ।এতিয়া মোৰ খবৰ সুধিব নালাগে । ৰাতিপুৱাবলৈ বেছি সময় নাই । ছয় বজাৰ বাছতে ঘৰলৈ আহিবা ।তোমাৰ দেউতাৰাৰ কাৰণে চিন্তা কৰিব নালাগে । মই আছো যেতিয়া ঠিক হৈ যাব ।
- তুমি আছা মানে ?
- চাকৰি কেৱল তুমিয়ে কৰিছা নেকি ? ময়ো কৰো । ডাক্টৰ তৰালি....
- সঁচা ??
- সঁচা মিছা পিচত । আগতে তুমি আহাচোন ।তোমাক চাবলৈ , ওচৰত পাবলৈ বৰ মন গৈছে । মই তোমাৰ কাষলৈ উভতি আহিছো ।
- মোৰো তৰা । তোমাৰ কাৰণে মই সাতটা বছৰ অধিৰ হৈ আছিলো । আজি অন্তত এবাৰ মোক ভাল পাওঁ কোৱা ।
- ভাল পাওঁ সঁচাকৈ তোমাক ফাগুনৰ দৰে । সেয়েই তোমাৰ অপেক্ষা অন্ত কৰি উভটি আহিছো । এতি ফোন ৰাখা ।
- চুমা এটা.....
- নিলাজটো ক'ৰবাৰ । জেঠাইদেউ আহিছে । ৰাখিছো ।
দুখৰ মাজতো হাঁহি এটি বাগৰি আহিল মোৰ দুওঁঠৰ কোনেৰে । পৃথিৱীৰ আটাইতকৈ সুখী যেন লাগিছে নিছকে । খোলা খিৰিকী খনেৰে বতাহ এচাটি সোমাই আহিল । কানে কানে কৈ গ'ল সমীৰণে "মোৰ ফাগুন আছেহি আহি ৰৈ , তোমাৰ কথাকে ক'বলৈ....।"
___ৰাজু কলিতা
28/01/15
